سفری از ایران تا دیوار چین - مجله رویگری

با ما همراه باشید و با تورهای چین از شگفت انگیزترین کشور دنیا دیدن کنید بر روی دیوار چین سلفی بگیرید، از قصر ممنوعه دیدن کنید و در خیابان شانگهای پیشرفته ترین آسیا قدم بزنید.

جدا از آنکه ورزشکاران حرفه ای باید 120 میلیون تومان به ارزش دلار امروز تنها برای خرید دوچرخه هزینه نمایند، حتی بیمه برای دوران از کار افتادگی و بازنشستگی ندارند چه برسد به آنکه نازشان پیش مسئولان نه چندان حرفه ای اش خریداری داشته باشد.

تضمینی در شرایط فعلی برای آینده دوچرخه سواران وجود ندارد و تنها دلبستگی یاشار برای ادامه حرفه ورزشی اش لذت بردن از تجربه های شیرین ایران گردی با دوچرخه اش و یاری به مشگین شهری های علاقمند به دوچرخه سواری است.

حاصل یک عمر دوچرخه سواری اش، یاد دریافت صبر و بردباری و کوشش و شوق برای رسیدن به اهداف در زندگی است؛ آنچه که مخاطبان خبرنگاران در ادامه خواهند دید گفت و گوی متفاوت جذاب علی(یاشار)نعمتی خیاوی، قهرمان دوچرخه سواری کشور با خبرنگارانست.

از مدال هایتان بگویید و چقدر کوشش برای کسب این قهرمانی کردید و خاطرات و حستان در این جهت چه بوده است؟

بنده علی(یاشار)نعمتی خیاوی، دکترای مدیریت ورزشی و دبیر ورزش در آموزش و پرورش در یک خانواده پدر و مادر فرهنگی در مشگین شهر متولد شدم و مثل همه خانواده هایی که علاقه مند هستند فرزاندان شان دوچرخه سواری یاد بگیرند من هم از دوران نوجوانی علاقه مند به دوچرخه سواری شدم و این باعث شد تا اولین حضورم در مسابقات ورزش دوچرخه سواری از آکادمی های استان آغاز خورد که نقطه عطفی برای حضورم در رشته دوچرخه سواری در المپیاد دانش آموزی اصفهان سال 75 شد. سال 80 در مسابقات استانی اردبیل حضور داشتم و توانستم همان سال مقام دوم رو بعد از آقای داود ثریایی که در رده بزرگسالان بود کسب کنم.

همچنین در مسابقات انتخابی آذربایجان شرقی شرکت کردم و با به عملکرد مناسب در رده سنی جوانان فرصت حضور در تور بین المللی مازندران به همراه تیم تبریز و در اولین حضورم در مسابقات رسمی توانستم مقام دوم یکی از مراحل و پیراهن امتیازی تور رو بر تن کنم.

در ان دوره در رده تیمی اول شدیم و سکویی شد برای انتخاب من به اردوی تیم های ملی؛ سال 82 در ترکیب تیم آذربایجان شرقی در قهرمان کشوری اراک توانستم در رشته تایم تریل مقام اول کشوری رو کسب کنم. بعد از آن مسابقه در اردوهای تیم ملی جوانان بهمراه بزرگسالان حضور یافتم.

ولفرام لیندر آلمانی و میخائیل اوکراینی مربیان سازنده آن زمان بودند و تیم منتخب ملی جوانان در اولین تجربه حضورم در تور آذربایجان در سال 82 رخ داد؛ در آن زمان تور در 9 مرحله در کلاس 2.2 آماتور برگزار می شد و اولین تجربه بین المللی برای من شد و بعد آن به مسابقات آسیایی کره جنوبی همراه تیم ملی اعزام شدیم.

هشت دوره قهرمانی پی در پی دانشجویان کشور طی سال های 84 تا 92 در رشته تایم تریل و استقامت جاده از افتخارات علی(یاشار)نعمتی خیاوی

در سال 85 و 86 مقام اول و سوم قهرمانی کشور شیراز و قزوین را کسب کردم و کسب مدال طلای تایم تریل اولین المپیاد دوچرخه سواری ایرانیان در سال 86 در اصفهان رخ داد. هشت دوره قهرمانی پی در پی دانشجویان کشور طی سال های 84 تا 92 در رشته تایم تریل و استقامت جاده و همچنین 14 دوره حضور مستمر در تور بین المللی ایران، آذربایجان برایم تجربیاتی را به یادگار گذاشته است؛ از دوران آماتوری تور تا نیمه حرفه ای شدن فعلی تا سال 2019.

در سال 86 به مدت دو سال عضو تیم کنتیننتال دانشگاه آزاد در امدم و کسب عناوین مختلف لیگ برتر به همراه دانشگاه آزاد بدست آوردم و از سال 88 در ترکیب دوران طلایی تیم دوچرخه سواری پتروشیمی تبریز در بیشتر تورهای آسیایی حضور یافتیم و در تورهای آسیایی، قهرمان انفرادی و تیمی مسابقات شدیم.

در فصل 2015 با مکاتباتی که انجام شد به عنوان دوچرخه سوار لژیونر در قالب تیم چینی ( ال وی ال) درآمدم و در تورهای کلاس بندی فدراسیون جهانی به همراه این تیم حضور و توانستم مقام کسب کنم. آن زمان به دلیل جوایز دلاری مسابقات هیجان زیادی داشت؛ امکانات خوبی از سوی تیم برای ما تعلق می گرفت و به نوعی انگیزه بالایی داشتم.

کسب تجربه های بسیار یاشار در تیم چینی با امکانات مدرن و تکنولوژی روز جهان

در HY SPORT TV در سال 2016 به عضویت تیم کنتیننتال درآمدم و در تورهای معتبر آسیایی از جمله هاینان، فوژو، تور چین،پویان لیک، تور زینگتای، تور تایهو، دریای زرد به همراه تیم چین، شرکت کردم و در بیشتر رویدادهای تورهای آسیایی قهرمان تیمی آسیا شدیم و تجارب ارزشمندی را کسب کردم. در آن زمان بهترین دوچرخه جهان را استفاده می کردیم و زبان زد همه تیم های اروپایی شده بودیم؛ تیمی بدون نقص و با امکانات مدرن و تکنولوژی روز جهان.

-سال 2018 با توجه به ارتباطاتی که با بعضی از دوچرخه سواران خارجی داشتم به بنده پیشنهاد شد در عرصه تیم داری فعالیت کنم؛ آنها گفتند پتانسیل داری و می توانی با راه اندازی تیم کنتیننتال قاره ای در رویدادهای مختلف حضور داشته باشی.

این موضوع باعث شد تا نگرش جدید به دوچرخه سواری در کنار دوستان فعالیت جدیدی را آغاز کنم و توانستم تیم دوچرخه سواری دی اف تی مشگین شهر با شعار توسعه دوچرخه سواری برای آینده در تقویم فدراسیون جهانی، ثبت و راه اندازی کنم که بسیاری از جوانان مشگین شهری هم این واسطه در تورهای خارجی از جمله تور زیبانس الجزایر، تور مزوتوپومیا ترکیه، تور ژینگتای چین، و تور ایران، آذربایجان فرصت حضور پیدا کردند.

چه کمبودها و نواقصی پیش روی دوچرخه سواران استان اردبیل قرار گرفته است؟

بعد از حدود 19 سال فعالیت قهرمانی باید بگویم افرادی که از جنس و دل خود ورزش نباشند اشرافیت کامل به مدیریت دوچرخه سواری نخواهند داشت و این آسیب زیادی به نگرش سیستم ایجاد می نماید چون تا شخص نظارت نماینده با مهارت ها و نیازهای این رشته آشنایی پیدا کند و بتواند تشخیص بدهد چه نیازهای اساسی پیش رو هست زمان از دست می رود.

برای رشته دوچرخه سواری ورزشی باید ساعت ها و با پشتکار بسیار تمرین کرد. باید تمامی جوانب از جمله امکانات و ابزار، آگاهی ورزشکار نسبت به شرایط موجود و مطلوب و اینکه چه تصمیمی باید در فرایند فعالیت پیش بگیرد در نظر داشته باشد. همچنین انگیزه بالاو اعتماد به نفس و مشوق های لازم از سوی خانواده دوستان و جامعه وجود داشته باشد لذا مسئولین استانی و شهرستان باید با دلسوزی نگاه تخصصی ویژه ای برای این رشته سخت و پرهزینه داشته باشند تا شاید صندلی واقعی این رشته حفظ و به ارتقاء منجرگردد.

خرید دوچرخه مرغوب با کیفیت عالی مستلزم هزینه مبلغی بین 3000 تا 6000 دلار است

باید تجهیزات و البسه دوچرخه سواری از جمله کلاه ایمنی، کفش دوچرخه سواری، عینک، لباس فصل های مختلف که یکی از لازمه های مهم استفاده شده در تمرین و مسابقات در شرایط جوی مختلف است، تهیه گردد و خرید دوچرخه مرغوب با کیفیت عالی مستلزم هزینه مبلغی بین 3000 تا 6000 دلار است که در این شرایط نابسامان ارزی ریالی برای بسیاری از خانواده ها و افراد امکان پذیر نیست و جذب اسپانسر و حمایت ارگان های مختلف در این زمینه احساس می گردد که توجه به حمایت ورزش دوچرخه سواری داشته باشند.

آیا محیط و شرایط جغرافیایی استان اردبیل برای رشته دوچرخه سواری مساعد است؟

یقیناً از فاکتورهای تاثیرگذار در رشته های هوازی که در طبیعت و فضای باز اجرا می گردد حضور ورزشکار در تمرینات در شرایط قرار دریافت در ارتفاعات است که به لحاظ ساختار تغییرات فیزیولوژیکی باعث می گردد عملکرد ورزشکار در مناطق کوهستانی و ارتفاعات بعد از مدتی سازگاری بهتر از محیط های هم سطح دریا داشته باشد و لذا استان اردبیل و شهرستان های همجوار به دلیل قرار دریافت در دامنه سبلان و طبیعت زیبای این منطقه بستر مناسبی برای تمرین و فعالیت های دوچرخه سواری است تا جایی که در سال 91 مسابقات استقامت جاده قهرمان کشوری در استان اردبیل و در جهت اردبیل به مشگین شهر ومنطقه شابیل برگزار گردید. در آن مسابقات توانستیم مقام سوم کشوری را کسب کنیم.

در کشورهای اروپایی بدلیل اینکه برنامه ریزی دقیق و جامعی در شهرسازی و جهتهای دوچرخه اتخاذ شده به نوعی استفاده از دوچرخه به عنوان وسیله نقلیه راحت بدون ایجاد آلاینده های هوا و پر کردن اوقات فراغت و در راستای کسب سلامتی نهادینه و به فرهنگ تبدیل شده است.

چرا دوچرخه سواری رو انتخاب کردید و آیا فعالیتی در زمینه ایران گردی در داخل کشور داشتید؟

دوچرخه سواری ورزش مفرح و جذاب است و به دلیل اینکه در یک محیط بسته قرار نمی گیرید و هر زمان در جابجایی و دیدن مناظر مختلف روبه رو هستید به نوعی جذابیت خاص و متفاوتی دارد باعث شادی می گردد چون میزان ترشح اندورفین مغز افزایش پیدا می نماید و هر کسی بتواند مهارت دوچرخه سواری را یاد بگیرد مسلماً تمامی زیبایی های این رشته مثل بالا رفتن از کوه ها و سرازیری ها با شیب تند را تجربه خواهد نمود.

اولین برنامه ایران گردی من سال 78 فروردین ماه از استان گلستان تا مشگین شهر بود که حدود 890 کیلومتر را به همراه آقای ساسان ایمان زاده در مدت 11 روز رکاب زدیم و تجربه سختی شد چون پیش بینی نکرده بودیم و در اواخر جهت استان اردبیل تا مشگین شهر در بارش برف رکاب زدیم و در کل تجربه خوبی بود.

غیر از دوچرخه سواری این رشته چه تاثیری بر زندگی تان گذاشته است؟

با توجه به اینکه در دوچرخه سواری در حین مسابقات ممکن است اتفاقات غیر پیش بینی شده بیفتد و ضروری است ورزشکار با برنامه و آمادگی کامل و نظم خاص تمامی امور را کنترل و منطقی ترین تصمیم رو بگیرد به نوعی استقامت و صبر و بردباری را از این رشته سخت به ارث برده ام؛ بعد هر سختی مطمئناً آرامشی خواهد بود و بهترین کلمه ای که می گردد توصیف کرد کوشش برای رسیدن است.

اگر به گذشته برگردید این رشته ورزشی رو انتخاب می کنید و آیا لذت دوچرخه سواری بیشتر از رانندگی ست؟

اگر من به دهه هشتاد که آغاز ورزش قهرمانی من رقم خورد برگردم بله مسلماً همین رشته را بخاطر علاقه و حس دوست داشتن انتخاب می کنم، ولی اگر در این دهه که مسائل زیادی از نظر مالی پیش روی ورزش حرفه ای از جمله دوچرخه سواری که جز رشته های پرهزینه و کلاسیک هست ترجیح می دادم به شغل و تحصیلات ادامه بدم چون هیچ تضمینی در شرایط فعلی برای آینده دوچرخه سواران وجود ندارد حتی فقط بیمه برای دوران از کار افتادگی و بازنشستگی.

آیا تا به حال هیئت دوچرخه سواری استان و شهرستان توجهی به شما داشته اند؟

در سال 83 و اولین دوره میزبانی تور بین المللی ایران، آذربایجان در مشگین شهر، ریاست وقت اداره ورزش بر عهده محمد حسینی که هم اینک بازنشسته شدند توجه زیادی به بنده داشتند که آرزوی سلامتی برای او دارم.

هیئت دوچرخه سواری استان همواره حتی در مجمع انتخابات استانی خودشان بریدند و دوختند و به نوعی به شهرستان مشگین شهر که در این زمینه حرفی برای گفتن در استان داشته اهمیتی ندادند به نظر مسئولین فدراسیون دوچرخه سواری باید افراد کاردان و متخصص علوم ورزشی رو در رأس هیئت ها قرار بدهند چون واقعاً ایراد زیادی مشاهده می گردد ولی متاسفانه گوش شنوایی وجود ندارد.

امیدوارم سیستم ورزشی به مانند سیستم های کارآمد دیگر دارای منابع انسانی متخصص و متعهد باشد و شخصی که در زمینه ورزشی قرار است سکان دار بگردد علم و فنون ورزش را بداند و بر عهده شخصی بدون تحصیلات ورزشی دانشگاهی و حتی تجربه در دوچرخه سواری قرار نگیرد؛ این مسئله ضعف مدیریتی سیستم را برای جامعه نمایان می نماید.

اگر پیشنهادات سازنده ای دارید مطرح کنید ؟

بنده به عنوان دلسوز و صاحب تخصص در رشته دوچرخه سواری که پله های تدریجی رو طی سال های متمادی طی کردم و به نوعی سختی ها و ناملایمات ورزش حرفه ای را تجربه کردم الان به نوعی در حرفه معلمی مشغول هستم، دوست دارم جوانان و افراد مستعد واقعاً مورد توجه مسئولین قرار بگیرند نه اینکه در حرف باشد بلکه عملی نمایند و تمامی این منابع گران بهای ورزش ما روزی تاریخ قهرمانی شان تمام خواهد شد و فراموش می شوند؛ امیدوارم بستری مهیا گردد تا با هم اندیشی افراد متخصص ورزشی و با تجربه بتوانیم در پویایی این رشته قدمی مفید برداشته باشیم.

انتظاری که از مسئولین استانی دارم این است که ورزش را باید به اهلش سپرد هیات ها نیز به دست کسانی اداره شوند که تخصص لازم را دارند. هیات دوچرخه سواری در استان اردبیل نیازمند توجه جدی است، برنامه مدونی برای استعدادیابی در آن دیده نمی گردد. امکانات هیات در اختیار افراد خاصی طی روابط دوستی و آشنایی قرار می گیرد یا اینکه صرفا در انبارها خاک می خورند به نظر می رسد روزی به عنوان انتخابات برای معین روسای هیاتها برگزار می گردد و هیچ برنامه عملیاتی در طول مدت از آنها خواسته نمی گردد.

و سخن آخر اینکه هیات دوچرخه سواری استان از ضعف مدیریتی رنج می برد و نیازمند توجه مسئولین حوزه ورزش است.

.

در انتها از خبرنگاران استان اردبیل که به مسائل و نقاط ضعف ورزش دوچرخه سواری اهمیت می دهند، تشکر می کنم.