نگاهی به فیلم مردن در آب مطهر ، پاره های یک تن
به گزارش مجله رویگری، فیلم مردن در آب مطهر ساخته نوید محمودی بیش از دیگر فیلم های برادران محمودی (نوید و جمشید) درباره مسائل زندگی زنان و مردان افغان در ایران است.
به گزارش خبرنگاران، اگر فصل های مشترک آثار این دو را مرور کنیم، جز سریال هایی که ساخته اند همه فیلم ها درباره مسائل و هراس زندگی مهاجران افغان در ایران بوده است؛ موضوعی که قطعا آنها بیش از همه ما با آن درگیر و آشنا هستند. مردن در آب مطهر داستانی پرکشش و تازه دارد. جوانانی از افغانستان به ایران می آیند تا به اروپا مهاجرت کنند، فیلم شرح این آوارگی است. مانند دیگر فیلم های این دو کارگردان، عشق، خانواده، آینده و این بار حتی مذهب در این ویرانی به تاراج می رود. هر چند حامد به عنوان شخصیت اصلی فیلم تلاش می کند مقابل این هجوم بایستد.
مردن در آب مطهر فیلمی شریف و اخلاقی است. هر درام به شخصیت مثبت و منفی نیاز دارد و در این قصه، ما با ایرانیانی مواجهیم که نقش منفی دارند اما شخصیت های قاچاقچی ایرانی، پلید و تبهکار نیستند. در دنیای واقعی و در همه جای دنیا، سفر قاچاق با انبوهی رویداد تلخ و تاسف آور همراه است اما آنچه در فیلم برادران محمودی می بینیم بخش اندکی از این ماجرا هم نیست.
قاچاقچی اول توسط جوان افغان (علی خرسند) تلکه می شود و دلیل خشم و برخورد او همین است. مرد دیگری که علیرضا آرا نقش او را بازی می کند، با توجه به بی پولی جوان افغان با او راه می آید. تصویری که از ایرانی ها، حتی قاچاقچی ها در فیلم می بینیم، منصفانه و همدلانه است. پلیس ایرانی در انتهای فیلم همسو با مهاجران تلاش می کند حقی از آنها ضایع نشود.
بعضی از جوانان افغان، به جای اروپا در ایران مانده و این سرزمین را به عنوان پناهگاه پذیرفته اند. خرسند مثل بخشی از جامعه ایرانی از راه دستفروشی کسب درآمد می کند و کسی مانع فعالیت او نیست. فیلم قدرت این را دارد که روی تماشاگرش تاثیر بگذارد و او را تا انتها با خود همراه می کند.
ملت افغان و ایرانیان تاریخ، مذهب و جغرافیایی مشترک دارند. باید شاد باشیم که دو جوان بااستعداد در دل این سرزمین رشد کرده و در فضای رقابتی سینمای ایران حضور دارند. ما و افغان ها در طول تاریخ بارها قربانی ظلم و جهل شده ایم، پس رنج خواهران و برادران افغان درد همه ماست.
* علی رضایی
منبع: همشهری آنلاین