جزیره عجیبی که ساکنانش رنگ ها را نمی بینند!
به گزارش مجله رویگری، یک جزیره کوچک در مجمع الجزایر میکرونزی در اقیانوس آرام در نزدیکی اندونزی و فیلیپین وجود دارد، برخی از ساکنان قادر به تشخیص رنگ جزیره زیبا خود نیستند، آن ها نمی توانند بین دریا و آسمان، سرسبزی درختان نخل یا حتی رنگ گل های آن ها تفاوت قائل شوند، تمام جهان آن ها سیاه و سفید است.
این جزیره زیبا با هفتصد نفر ساکن در آن، Pengelab نامیده می شود، و در آن 57 (8.1 ٪) از جمعیت هیچ رنگی را جز سیاه و سفید نمی توانند تشخیص دهند. اما راز آن چیست و چرا این افراد فقط سیاه و سفید می بینند؟
خوب دلیل این امر این است که افراد از بدو تولد کور رنگ هستند و به نظر می رسد ژنتیک، عامل اصلی این بیماری عجیب است که آکروماتوپسی یا کوری کامل رنگ نامیده می شود.
این بیماری در خارج از جزیره بسیار نادر است، به گونه ای که از هر سی هزار تن در سراسر جهان، یکی را درگیر می کند؛ از این روی، علاقه ژنتیک شناسان به این جزیره بسیار است.
برای درک بدبختی ساکنان جزیره، لازم است به سال 1775 میلادی برگردیم که یک مهاجم، نود درصد مردم جزیره پنجیلاپ را کشت. این فاجعه طبیعی با قحطی و مرگ و میر بالا همراه بود و فقط حدود بیست تن از جمله پادشاه نانمارک مواننیزد که نابینا بود، زنده ماند.
البته بازماندگان کمی بودند، اما برای اینکه مردم این جزیره منقرض نشوند، کافی بود. به دلیل انزوا و ازدواج اجباری - جایی که ازدواج با خارجی ها به شدت ناامید کننده و ناممکن بود - پس از تنها چند نسل این شرایط به طور گسترده ای در میان مردم توسعه یافت.
در این باره همچنین باید گفت، مردم محلی علاوه بر اینکه نمی توانند از زیبایی چشم انداز لذت ببرند، آن ها حساسیت شدیدی به نور خورشید دارند که کار در فضای باز را برای آنان بسیار سخت می کند.
از طرف دیگر این تک رنگ آن ها را قادر می سازد تا از مزیت دید در شب بهره مند شوند و آن ها می توانند ماهی را که در مجاورت شنا می کند، با وضوح کامل ببینند و تشخیص دهند و بعضی از جزئیات را درک کنند که مردم عادی نمی بینند؛ بنابراین آن ها در شب، با قایق های خود بیرون می فرایند تا ماهی بگیرند. خورشید کاملاً مغایر با نقش خود مانع توانایی بینایی آن ها می شود.
کوررنگی یک بیماری اختلال ارثی است که در آن فرد قادر به تشخیص یک یا بعضی رنگ ها نمی باشد. سلول های مخروطی چشم افراد کوررنگ فاقد رنگ دانه هایی هستند که موجب دیدن رنگ ها می شوند. به همین دلیل این افراد بعضی رنگ ها را به شکل طیفی از رنگ های خاکستری و سیاه می بینند.
کوررنگی انواع مختلفی دارد که شایع ترین آن ها عدم توانایی در تشخیص رنگ سبز و قرمز از یکدیگر است. داشتن مشکل در تشخیص اینکه جسمی قرمز است یا سبز، یا آبی است یا زرد اصلی ترین علامت کوررنگی است. بر خلاف تصور عامه، دید افراد کور رنگ به ندرت خاکستری است.
در اصطلاح علمی، توانایی تمیزدادن سه رنگ اولیه، یعنی سرخ و آبی و سبز، از یکدیگر که باعث رؤیت بهنجار رنگ هاست سه رنگ بینی trichromacy نام دارد. محققان معتقدند این روش راه امیدوارکننده ای را برای درمان انواع نابینایی پیش روی محققان قرار می دهد.
نتایج این مطالعه در نشریه JAMA Ophthalmology منتشر شده است. تشخیص زودرس کوررنگی می تواند مانع بروز مسائل آموزشی در بچه ها شود. در این صورت بهتر است والدین کودک با معلم او صحبت کنند. بعضی از بیماران از لنز های مخصوصی استفاده می کنند که هم به صورت لنز تماسی و هم به صورت لنز عینک وجود دارد. در بسیاری موارد بیماران به جای تشخیص رنگ ممکن است ترتیب قرارگیری را بخاطر بسپارند. به نام مثال بیمار بخاطر می سپارد که چراغ قرمز همیشه بالای چراغ راهنمایی و چراغ سبز پایین واقع شده است.
منبع: گردشبان