ریشه های کانادا را بیشتر بشناسیم - مجله رویگری

اگر علاقمند به سفر با بهترین تور کانادا هستید با ما همراه شوید، با مجری مستقیم تور کانادا از تورنتو، مونترال و آبشار نیاگارا دیدن کنید و بهترین تجربه سفر را داشته باشید.

از قرن شانزدهم تا اوایل قرن 18 "کانادا" به بخشی از فرانسه جدید اشاره داشت که در امتداد رودخانه سنت لارنس قرار داشت. [13] در سال 1791 ، این منطقه به دو مستعمره انگلیس به نام کانادای علیا و کانادای سفلی تبدیل شد که در مجموع کانادا نامیده می شدند تا زمان اتحادیه آنها به عنوان استان انگلیس کانادا در سال 1841. [14] با کنفدراسیون در سال 1867 ، کانادا به عنوان نام قانونی کشور جدید در کنفرانس لندن تصویب شد و کلمه Dominion به عنوان عنوان کشور اعطا شد. [15] در دهه 1950 ، اصطلاح سلطنت کانادا دیگر توسط انگلستان استفاده نمی شد ، که کانادا را "قلمرو مشترک المنافع" می دانست. [16] دولت لوئیس سنت لوران در سال 1951 به استفاده از Dominion در اساسنامه کانادا خاتمه داد. [17] [18]

در سال 1982 ، قانون قانون کانادا ، که قانون اساسی کانادا را کاملاً تحت کنترل کانادا در آورد ، فقط به کانادا اشاره داشت ، در حالی که بعداً همان سال نام جشن ملی از روز سلطه به روز کانادا تغییر یافت. [19] اصطلاح Dominion برای تمایز دولت فدرال از استانها استفاده شد ، اگرچه بعد از جنگ جهانی دوم اصطلاح فدرال جایگزین سلطه شد
مردم بومی
نقشه کد رنگی آمریکای شمالی که توزیع خانواده های زبان آمریکای شمالی را در شمال مکزیک نشان می دهد
مناطق زبانی مردم بومی آمریکای شمالی در زمان تماس با اروپا
بومیان کانادای کنونی شامل اولین ملل ، اینوئیت و متیس هستند. اصطلاح بومی به عنوان یک اسم جمعی اصطلاح خاصی از هنر است که در بعضی اسناد حقوقی از جمله قانون اساسی 1982 به کار رفته است.

اولین ساکنان آمریکای شمالی به طور کلی فرضیه این است که به وسیله پل زمینی برینگ از سیبری مهاجرت نموده اند و حداقل 14000 سال پیش به آنجا رسیده اند. [23] [24] اماکن باستانی سرخپوشان و سرخپوستان در Old Crow Flats و غارهای ماهی آبی دو تا از قدیمی ترین مکان های سکونت انسان در کانادا هستند. [25] ویژگی های جوامع بومی شامل شهرک سازی دائمی ، کشاورزی ، سلسله مراتب پیچیده اجتماعی و شبکه های تجاری بود. [26] [27] با رسیدن کاوشگران اروپایی در اواخر قرن 15 و اوایل قرن شانزدهم ، بعضی از این فرهنگ ها از بین رفته بود و تنها به وسیله تحقیقات باستان شناسی کشف شده است.

تخمین زده می گردد که جمعیت بومی در زمان استقرار اولین ساکنان اروپایی بین 200000 نفر [29] تا دو میلیون نفر باشد [30] ، با رقم 500000 مورد قبول کمیسیون سلطنتی کانادا در خصوص بومیان. [31] به عنوان یک نتیجه از استعمار اروپا ، بومیان چهل تا هشتاد درصد کاهش یافت ، و چندین ملل اول ، مانند Beothuk ، ناپدید شدند. [32] این کاهش به دلایل مختلفی از جمله انتقال بیماری های اروپایی مانند آنفلوانزا ، سرخک و آبله که هیچ گونه مصونیت طبیعی در آن ندارند ، نسبت داده می گردد درگیری بر سر تجارت خز ، درگیری با مقامات استعماری و شهرک نشینان ، و از دست دادن سرزمینهای بومی به شهرک نشینان و در نتیجه سقوط خودکفایی چندین کشور.

تعاملات اولیه کانادایی های اروپایی با جمعیت ملل اول و اینویت ها اگرچه بدون درگیری نبود ، اما نسبتاً صلح آمیز بود. [36] ملل اول و مردم متیس نقشی اساسی در توسعه مستعمرات اروپا در کانادا داشتند ، به ویژه به دلیل نقش آنها در یاری به کشورهای اروپایی و مسافران در اکتشاف قاره در خلال تجارت خز آمریکای شمالی. [37] ولیعهد و بومیان در دوره استعمار اروپا تعاملات را شروع کردند ، اگرچه اینوئیت ها به طور کلی تعامل محدودتری با شهرک نشینان اروپایی داشتند. [38] با این حال ، از اواخر قرن هجدهم ، کانادایی های اروپایی مردم بومی را تشویق کردند که در فرهنگ خود جذب شوند. [39] این کوشش ها در اواخر قرن 19 و اوایل قرن 20 با ادغام اجباری و جابجایی به اوج خود رسید. [40] یک دوره جبران خسارت در حال اجرا است که با معین کمیسیون حقیقت و آشتی کانادا توسط دولت کانادا در سال 2008 شروع شد.