سفر انفرادی چه مزایا و معایبی دارد؟ - مجله رویگری

سفر انفرادی، جنبه های مثبت زیادی دارد، به عنوان مثال شما با افراد تازه آشنا می شوید، تمام تصمیم گیری ها برعهده خودتان است و البته که می توانید ادعا کنید، یک توریست مستقل و پردل وجرأت هستید.

اما این همه ماجرا نیست و سفر انفرادی معایبی نیز دارد و می تواند باعث احساس تنهایی، ناراحتی و گاهی اوقات خطر گردد.

در این مقاله قصد داریم تجربیات کسی را از زبان خودش با شما در میان بگذاریم که سفر انفرادی چهار ماهه ای به آمریکای جنوبی داشته است و باتوجه به تمام فراز و فرودهای این سفر، توصیه هایی را به مسافران انفرادی ارائه می نماید. شما نیز اگر از علاقه مندان به سفر انفرادی هستید، می توانید با درنظرگرفتن تمام مزایا و معایبی که در اینجا ذکر می گردد، این نوع سفر را برای خود انتخاب کنید.

شما رئیس خودتان هستید

یکی از برترین مزایای سفر انفرادی این است که شما رئیس خودتان هستید! می توانید هر کاری که دل تان می خواهد انجام دهید و به هر جایی که دوست دارید، بروید. باوجود آزادی عملی که پیدا می کنید، این موضوع می تواند کمی دلهره آور نیز باشد. روز اولی که به آمریکای جنوبی رسیدم، هیچ برنامه ای نداشتم. یک قاره کامل و چهار ماه سفر پیش روی من بود و همین موضوع هیجان یک ماجراجویی با چاشنی شک و تردید را در من ایجاد کرد؛ هرچند که عاشق این نوع بی برنامگی شده ام، درواقع می توانم تا زمانی که دوست دارم در یک مکان بمانم و کارهای مورد علاقه ام را انجام دهم. در این مسافرت، کسی را نداشتم که برای برنامه ریزی سفر با او مشورت کنم و صادقانه باید بگویم که در اغلب موارد هیچ نیازی هم به برنامه ریزی نداشتم.

قبلاً با دوستانم که سفر می کردم، آن ها برنامه سفر را از پیش تعیین می کردند و بااینکه همواره حضور دوستان در سفر غنیمت است، اما علاقه ای به رعایت برنامه سفر ندارم و ترجیح می دهم به هرجایی که دوست دارم، بروم. خوشبختانه دیدگاه من و دوستانم نسبت به برنامه های سفر به هم نزدیک بود، اما افراد زیادی را دیده ام که به خاطر نداشتن تفاهم در طول سفر، درنهایت رفاقت شان را کنار گذاشته اند. وقتی تک تک لحظات تان را با شخص دیگری سپری می کنید، خواهید دید که حتی اختلاف سلیقه جزئی می تواند به مسئله ای بزرگ تبدیل گردد. این یکی از مسائل سفرهای گروهی است که در سفر انفرادی با آن روبرو نخواهید شد.

احساس غریبی می کنید

بااینکه شاید سفر بدون همراه مزایایی داشته باشد، اما واقعیت این است که در سفر انفرادی، احساس غریبی به سراغ شما می آید، موضوعی که نباید به هیچ عنوان دست کم بگیرید؛ چراکه باعث می گردد، احساس بی کسی یا حتی افسردگی کنید و به همین علت هنگام تصمیم گیری برای سفر انفرادی باید همه جوانب را بسنجید.

باوجودی که در طول سفر، دوستان تازهی پیدا می کنید، اما هیچ گاه مثل زمانی نمی گردد که با دوستان مورد علاقه تان به سفر می روید. بخش زیادی از سفرم را در هاستل ها گذراندم و افرادی زیادی اطرافم بودند، پس می بینید که سفر انفرادی واقعاً به معنای تک وتنهاماندن نیست؛ به خصوص که طی یکی دو ماه توانستم به زبان اسپانیایی مکالمه کنم، هرچند سؤال درباره اینکه اهل کجایید یا چه مدت درحال سفر هستید، خیلی زود خسته نماینده می گردد. گاهی اوقات آرزو می کردم که یکی از دوستان یا آشنایان همراهم بود و می توانستم با او صحبت کنم.

بزرگ ترین مشکل من در سفر انفرادی این بود که برای خانواده و دوست و آشنا دلتنگ می شدم. بااینکه جهان بسیار کوچک شده است و با یک تلفن، ویدئو یا پیامک می توانید با دیگران در ارتباط باشید، اما حفظ رابطه از این طریق سخت است. پدر و مادرم اغلب هنگام صحبت تلفنی به من می گفتند که خواهرم آخر هفته پیش آن ها است و در همین لحظات بود که آرزو می کردم می توانستم کنار آن ها باشم و از یک وعده غذای خانگی لذت ببرم. ازطرف دیگر دوستانم بودند که دائماً عکس های خود را در مراسم هایی که من حضور نداشتم، در فیسبوک می گذاشتند.

با دیگران معاشرت می کنید

باوجودی که افراد مهم زندگی تان در کنار شما حضور ندارند، اما معمولاً جمع زیادی از دوستان بالقوه تازه در اطراف تان هستند. سفر انفرادی به معنای داشتن رابطه اجتماعی با دیگران است و می تواند به تبلور این ویژگی در شما بینجامد که قبلاً حتی فکر نمی کردید آن را داشته باشید. همراه شدن با دیگران و گپ وگفت با آن ها در ابتدا برایم راحت نبود، عصبی می شدم و می ترسیدم که مرا نپذیرند یا حرفی برای گفتن با یکدیگر نداشته باشیم؛ اما هرچه بیشتر مسافرت کردم، معاشرت با دیگران برایم راحت تر شد. تا زمانی که به ایستگاه آخر سفرم در ریو دو ژانیرو رسیدم، دیگر هیچ مسئله ای برای پیوستن به گروهی از کوله گردها، خوردن نوشیدنی با آن ها و تعریف کردن داستان سفرم نداشتم و حتی برای بازی فوتبال در روز بعد نیز برنامه ریزی کردیم.

دوست تازه پیدا می کنید

کل سه هفته اقامتم در ریو دو ژانیرو را با دوستان تازهم گذراندم و در خاتمه سفرم زمانی که آمریکای جنوبی را ترک می کردم، دوستان تازهی از سراسر جهان پیدا نموده بودم. بااینکه دوری از افراد مهم زندگی تان دلهر ه آور به نظر می رسد، اما آشنایی با افراد تازه می تواند واقعاً شگفت آور باشد. از گروهی از دوستان اهل ریو تا دختری آرژانتینی که تخت خوابش را به من داد یا دانشجوی آمریکایی که برترین مکان های پایکوبی تانگو در بوئنوس آیرس را به من معرفی کرد، همگی تجربیات جالبی برایم بودند.

بااینکه شاید هیچ گاه دوباره آن ها را نبینم، اما پیداکردن دوستان تازه در برحه های مختلف زندگی، درس های زیادی به من یاد داده است و کسی چه می داند، شاید روزی گذرمان دوباره به هم بیفتد.

تضمینی برای امنیت تان وجود ندارد

متأسفانه، پیداکردن دوستان تازه به معنای این نیست که اگر اتفاق غیرمترقبه ای بیفتد، از حمایت و یاری آن ها برخوردار خواهید شد. تقریباً بیشتر کسانی که در طول سفر دیدار نموده ام، از دزدیده شدن وسایل شان تا عدم دسترسی به پول یا مسائلی که در سفرهای گروهی راحت تر حل وفصل می شوند را تجربه نموده بودند. به عنوان مثال، زمانی که کارت بانکی ام در طول سفر قبلی مسدود شد، حداقل می توانستم تا زمان حل وفصل مشکل، روی حساب بانکی دوستانم حساب کنم.

اتفاقات وحشتناکی نظیر مورد ضرب وشتم قرارگرفتن یا کلاهبرداری نیز در انتظار مسافران انفرادی است. درحالی که این موارد می تواند برای هر کسی رخ دهد، اما تنهایی سفرکردن می تواند این گونه خطرات را افزایش دهد. بی علت نیست که کتاب های راهنما اغلب به مسافران توصیه می نمایند که هنگام شب به تنهایی پیاده روی ننمایند. در بوئنوس آیرس که شهر نسبتاً امنی به شمار میرود، دائماً به من گفته می شد که به تنهایی بیرون نروم. غریبه ها جلوی مرا در خیابان می گرفتند و من هشدار می دادند که نگه داشتن دوربین در دستم خطرناک بوده و بهتر است آن را در کیفم بگذارم یا برای اینکه از من جیب بری ننمایند، کوله پشتی ام را جلوی بدنم بیندازم.

من هم سعی می کردم اصول ایمنی را رعایت کنم، شب ها تاکسی بگیرم و هنگامی که به تنهایی پیاده روی می کنم، وسایل باارزش را با خود حمل نکنم. برای بعضی افراد کلاً ایده سفر انفرادی، خطرناک به نظر می رسد؛ به عنوان مثال زمانی که مشغول کوهنوردی بودم، زوجی مسن به من گفتند:

تنها هستی؟ اگر کسی به تو حمله کند، چه کاری خواهی کرد؟

این فکر هیچ گاه به ذهنم خطور ننموده بود و خوشبختانه، بدترین اتفاقی که برایم افتاد، بچه های کوچکی بودند که قصد ضرب وشتم مرا داشتند، بااینکه شاید قوی نباشم، اما از پس پسربچه های 10 ساله برمی آیم.

درکل، شاید اصلی ترین مزیت سفر افرادی این باشد که خودتان را بیشتر می شناسید. بسیاری از مردم می گویند که حوصله خودشان را هم ندارند و این موضوعی است که باید سعی در تغییر آن داشته باشند. من در کمال خوشحالی دریافتم که در زمان لازم، جنبه اجتماعی و معاشرت من بر جنبه دست پاچگی و عصبی ام غلبه می نماید. شاید این مورد برای شما اتفاق نیفتد و درعوض مثلاً یاد بگیرید که سفر انفرادی برترین سرگرمی جهان است یا از آن متنفر شوید و قسم بخورید که دیگر آن را تکرار نکنید. درهرصورت، تا آن را امتحان ننموده باشید، نمی توانید این موضوع را بفهمید.