سفر به آمریکا: رادن کارتر؛ سازه عجیب جیمز تورل - مجله رویگری

اگر علاقمند به سفر با بهترین تور آمریکا نوامبر هستید با ما همراه شوید، با مجری مستقیم تور آمریکا از نیویورک، واشنگتن، لس آنجلس، سان فرانسیسکو و لاس وگاس دیدن کنید و بهترین تجربه سفر را داشته باشید.

رادن کراتر یک مخروط آتشفشانی خاموش است که در صحرای آتشفشانی سان فرانسیسکو، در نزدیکی صحرای آریزونا و گرند کانیون، قرار گرفته است. پهنای مخروط 3/2 کیلومتر است، با 600 پا بلندی و تقریبا 400000 سال قدمت دارد. جیمز ترول، هنرمند اهل­­­ لس آنجلس، آتشفشان و بیابان های اطرافش را در سال 1979 خرید تا آن را بدل به اثر هنری عظیمی در دل طبیعت بکند. یکی از چیزهایی که این هنرمند برای اثرش مدنظر داشت، ایجاد یک چشمی عظیم در درگاه آتشفشان بود تا مهمانانش بتوانند از نور آسمان، خورشید و پدیده های آسمان لذت ببرند.

ترول در میان هنرمندان به خاطر شیوه خاصی که نور و فضا را به هم می آمیزد شهره است. پروژه رادن کراتر جاه طلبانه ترین پروژه اوست و همچنین طولانی ترین شان. او از 1972 کار روی این پروژه را آغاز نموده است. همان گونه که تورل در وب سایتش اشاره نموده، به شدت تحت تأثیر سازه های کهن مانند معبد بارابودور، معبد آنگکور وات، پاگان، ماچوپیچو، اهرام مصر و مایاها، تپه ی هرودیوم، منطقه اولد ساروم، بنای تاریخی نیوگرانج و ماییشو بوده است. او می گوید:

این مکان ها و سازه ها به طور قطع بر شیوه ی اندشیدن من تأثیر گذارده اند. این افکار در رادن کراتر در کنار یکدیگر قرار می گیرند.

در ابتدای امر، تورل انتظار داشت پروژه اش بیشتر از دو یا سه سال طول نکشد. اما به خاطر مسائل اقتصادی زمان خاتمه پروژه چندین و چند بار به تعویق افتاد و در ساخت و ساز آن چندین بار خلل ایجاد شد. اکنون، پس از 35 سال، او تنها یک سوم آنچه را در سر داشت به خاتمه رسانده است. عموم مردم اجازه بازدید از پروژه تورل را ندارند، اما او گاه دوستان و آشنایان را به آنجا دعوت می نماید. تعداد بسیار کمی داخل این بنا را دیده اند.

ارین رایت، مدیر بخش ابتکار هنری در موزه هنر لس آنجلس (LACMA)، که فیلمی کوتاه درباره رادن کراتر ساخته از بازدیدش از این مکان سخن می گوید:

در آنجا مکانی هست به نام تالار خورشید و ماه که برای مشاهده رویدادهای آسمانی از آن استفاده می گردد؛ می توان تصاویری از ماه و خورشید را در بر سطح سنگ چخماقی عظیم به نام تصویر سنگ مشاهده کرد. پس از این سنگ، تونلی به طول تقریبی 900 فوت وجود دارد که به یک دروازه ختم می گردد، دروازه ای به آسمان. این تونل 900 فوتی همچون تلسکوپی بازتابی و عظیم کار می نماید و در میانه آن لنزی عظیم برای متمرکز کردن نور کار گذاشته شده است.

بعضی مکان ها در رادن کارتر فضاهایی وابسته به رویدادهای آسمان هستند؛ جاهایی که در آن می توان طلوع خورشید و گرگ و میش هوا را دید. هنگامی که از درون کارتر به آسمان نگاه می کنید درمی یابید که رنگ آن بسیار پر طراوت و همیشه در حال تغییر است. این به خاطر نحوه طراحی این فضا است. اگر بیرون از این مکان باشید، رنگ آسمان بسیار با آنچه در اینجا می بینید متفاوت است. تورل دیدار نمایندگانش را وامی دارد که بنشینند و آغاز طلوع تا تاریکی شب را از ابتدا تا پایان تماشا نمایند.

در مرکز سازه کارتر محلی قرار گرفته است که به آن کارتر پلازا می گویند؛ همان گونه که در بخش خاتمهی فیلم من از این مکان می توان دید. کارتر پلازا چهار ستون مستطیلی است که حول چشمی کارتر را گرفته اند. این ها برای این ساخته شده اند که مردم بتوانند روی آن ها نشسته یا دراز بکشند و آسمان و پدیده ای را تماشا نمایند که طاق سماوی نام دارد. در این پدیده بیننده می تواند طاق آسمان را ببیند. با از سرگذراندن این تجربه، ترول بینایی و تصور شما را به هم می ریزد، زیرا در این تجربه آسمان نه چون سطحی صاف، بلکه یک گنبد در نظر می آید.